بررسی تطبیقی سیمای زن در آثار «فریبا وفی» و «سحرخلیفه» نمونه‌ی موردی: رمان‌های «پرنده‌ی من» و «لم نعد جواری لکم»

پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه‌های فمنیستی فریبا وفی و سحرخلیفه و بررسی سیمای زن در آثار این دو نویسنده انجام شده است. پرداختن به مسائل زنان و ترسیم چهره‌ای حقیقی از آنان در ادبیات در تمامی دوران تاریخی رواج داشته است، اما باظهور جریان انحصارگرای فمنیسم در قرن بیستم پرداختن به این مسأله پررنگ‌تر از گذشته شد و نویسندگان بیشتری درونمایه‌ی آثارشان را به مسأله‌‌ی زنان اختصاص دادند. «فریبا وفی» نویسنده‌ی ایرانی و «سحرخلیفه» نویسنده‌ی فلسطینی از جمله ادیبانی هستند که در رمان‌هایشان به بیان احساسات زنان و مسائل و مشکلات آنان پرداختند و اندیشه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خود را منعکس نمودند. این جستار بر آن است که به روش توصیفی-تحلیلی و با تأکید بر مکتب نقد فمنیستی انگلیسی-آمریکایی، وجوهی از سیمای زن را در رمان «پرنده‌ی من» نوشته‌ی فریبا وفی و رمان «لم نعد جواری لکم» نوشته‌ی سحرخلیفه بررسی نماید. یافته‌های این پژوهش نشان از آن دارد که این دو ادیب نگاهی خوش-بینانه به زن داشته‌اند و چهره‌ای ناخوشایند از مردان ترسیم‌ نموده‌اند، نتایج تحقیق بیانگر این است که زنان هر دو اثر، دیگر زنانی متواضع و مطیع نیستند؛ بلکه زنانی تابوشکن هستند که در مقابل سنت‌های جامعه‌ی مردسالار ایستادگی می‌کنند و حقوق طبیعی خویش را خواستارند.